دانلود رمان سجده برغرور مردانه ام برای کامپیوتر و موبایل

          Nima 
            بازدید : 111
          چهارشنبه 18 آذر 1394
           نظرات (0)
        

خلاصه رمان سجده بر غرور مردانه ام:

داستان در مورد مردی است از جنس من از جنس شما مردی مهربان و خانواده دوست که زندگی خوب و آرامی را در کنار همسر و پسر چهارساله اش داره و از لحاظ مالی هم در رفاه کامل است، اما زندگی کجا می گذارد که او روی خوش زندگی را ببیند حسادت های دوست صمیمی اش آتش به زندگی او می زند و باعث می شود که مرد به یکباره ورشکست شود و تمام مال و اموال و خوشبختی او به غارت رود و مرد شکست خورده به زندان می افتد و در این بین همسر او جدا می شود و پسر مرد را هم با خود می برد.
بعد از چند سال رهایی از زندان مرد شکست خورده و رنجورتر از همیشه و در حالی که شعله های خشم و انتقام سراسر وجودش را فراگرفته تصمیم می گیرد که از آن به بعد خوب نباشد و…

برای دانلود رمان سجده بر غرور مردانه ام به ادامه مطلب راجعه کنید

قسمتی از رمان سجده بر غرور مردانه ام:

همه جا در تاریکی و سکوت مطلق فرو رفته بود و هرکس غرق در کاری بود.
انگار هیچ کس در این دنیا نبود و همه در دنیای خودشان بودند،چند تن از هم سلولی ها دور میزی حلقه زده بودند و شطرنج بازی می کردند و با هر حرکت اشتباه از طرف حریف مقابل فریاد تشویق و همراهی آن ها بلند می شد و اگر کسی آن لحظه آن جا بود فکر می کرد که انگار مسابقه ی مهمی را دنبال می کنند.
مردی از میان جمع آنها به عقب برگشت و در حالی که با پوزخند سر تا پایم را می کاوید گفت:
_اویـــــی بهی در به در.. بازم رفتی تو برزخ… پاشو یکم اون هیکل گنده ت رو تکون بده …نشین یه گوشه که بری تو آسمونا …اینورم می تونی بری تو فضا …
و قهقهه ی بلندی سرداد.
وقتی می خندید دندان های زرد و جرم گرفته اش از پشت سبیل های تابدارش بیشتر خودنمایی می کرد و چهره ی زشت و منفورش را بیشتر به نمایش می گذاشت.
از دیدن چهره ی کریهش چهره ام جمع شد و نگاه غم زده ام را از او گرفتم و به مردی که برروی صندلی چوبی کهنه ای نشسته بود و با مهارت خاصی داشت دمپایی های راحتی بقیه را با نخ و سوزن وصله می کرد دوختم.
از دیدن چهره ی تکیده و غمگینش دلم گرفت و بی اختیار رفتم به چهار سال قبل.
_بهراد…بهراد؟ کجایی تو پسر؟ بهراد بیا ببین این مشتی قربون چه گندی زده تو راهرو،گند زد به لباس خانم پرهامی دختر بیچاره از کیه نشسته داره گریه می کنه.
صدای فریاد مانند ماهان باعث شد که تکیه ام را از روی صندلی بردارم و در حالی که آرام انگشتانم را روی چشمانم می کشیدم برروی صندلیم چرخیدم و به سمت عقب برگشتم در حالی که هنوز هم چشمانم از فرط بی خوابی دیشب می سوخت به ماهان که در میان چهارچوب در ایستاده بود و کلافه و عصبی به من نگاه می کرد،گفتم:
_چیه بابا همه جا رو گذاشتی روی سرت ؟ چه خبره؟
ماهان کلافه و عصبی نفسش را به بیرون فوت کرد و گفت:
_هیچی می خواستی چی بشه، سرایدار عزیزتون زده چایی رو ریخته روی دختر بیچاره فنجونا رو هم زده شکسته تازه آقا می گه چی شده خوبه والا.
خمیازه ای کشیدم و دستانم را بالا بردم در حالی که کش و قوسی به بدن کوبیده ام می دادم گفتم:
_خب حالا مگه چیه الکی شلوغش کردی پسر؟ واسه خاطر همین دو ساعته اینجا رو گذاشتی رو سرت و من رو هم از خواب ناز بیدار کردی؟